“`html
Haber Merkezi
Yeni infaz düzenlemelerini içeren 10. Yargı Paketi Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne sunuldu. Bu paketle birlikte, mükerrir suç işleyen bireylerin koşullu salıverilme hakları da genişletiliyor. İkinci kez suç işleyen mahkumların cezasının dörtte üçünün infaz edilmesinin ardından, iyi hâl şartı taşıdıklarında koşullu salıverilmeleri mümkün hale getiriliyor. Yapılan bu düzenlemeden, mevcut cezaevlerinde bulunan yaklaşık 19 bin 800 kişinin yararlanabileceği belirtiliyor.
Paketin 30 maddesi arasında, 23 Temmuz 2023 tarihinden önce suç işleyip yargı süreci devam edenlerin Covid-19 izninden yararlanmasına yönelik bir düzenlemenin yer almadığı da kamuoyuna duyuruldu.
Paket içeriğindeki öne çıkan maddeler şöyle:
MADDE 1: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’yla ilgili değişiklik yapılacak ve istinaf ile temyiz süreçlerinde esas alınacak tarih, hüküm tarihi yerine davanın açıldığı tarih olacak şekilde yeniden düzenlenecektir. Bu değişiklik, Anayasa Mahkemesi’nin kararları doğrultusunda yapılmaktadır.
MADDE 2: 1512 Sayılı Noterlik Kanunu’nun 125. maddesi, disiplin cezalarının belirlenmesinde ölçülülük ve hukuki güvenliğe uygun bir yaklaşım sağlamak üzere gözden geçirilecektir. Anayasa Mahkemesi’nin iptali ile hazırlanan yeni metinle, eylem ve ceza ilişkisi netleştirilecektir.
MADDE 3: Noterlik Kanunu’nun 126. maddesi, disiplinsizlik hallerini ve bu haller için uygulanacak çeşitli disiplin cezalarını açıkça belirten bir şekilde yeniden tasarlanmıştır. Cezalar; uyarma, kınama, para cezası, geçici görevden uzaklaştırma ve meslekten çıkarma gibi şekillerde tanımlanmıştır.
MADDE 4: Noterlik Kanunu’nun 127. maddesi yenilenerek, üst veya alt derece disiplin cezası verilme şartları ve zamanaşımı süreleri belirlenmiş. Aynı türden tekrarlanan fiiller için daha ağır, olumlu sicil durumlarında ise daha hafif cezalar öngörülmektedir.
MADDE 5: Noterlik Kanunu’nun 157. maddesi yürürlükten kaldırılmakta. Disiplin maddelerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, bu madde geçerliliğini yitirmiştir.
MADDE 6: Noterlik Kanunu’nun 159. maddesinde yer alan “(B) bendi” ifadesi, yeni düzenlemelere uyum sağlamak amacıyla “ikinci fıkrasının (l) bendi” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 7: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nda değişiklik yapılarak, temyiz süreçlerinde karar tarihi yerine dava tarihinin esas alınması önerilmektedir. Bu, Anayasa Mahkemesi’nin iptali doğrultusundadır.
MADDE 8: 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 35. maddesi, suça teşebbüs halinde uygulanacak süreli hapis cezalarının alt ve üst sınırlarını artırmaktadır. Ağırlaştırılmış müebbet cezası 14–21 yıl, müebbet cezası ise 10–18 yıl olarak belirlenmektedir.
MADDE 9: Kasten yaralama suçunun temel cezası, 1 yıl 6 ay olarak artırılmakta. Basit tıbbi müdahaleyle geçiştirilebilecek durumlarda ve kadınlara yönelik işlenen suçlarda alt sınır yükseltilmektedir.
MADDE 10: Neticesi sebebiyle ağırlaşan yaralama suçlarının ceza sınırları artırılarak; mağdurun yaralanma derecesine göre alt sınırlar 4–6 yıl, ölüm durumunda ise 10–14 yıl veya 14–18 yıl olarak yeniden düzenlenmektedir.
MADDE 11: Tehdit suçunun cezası, caydırıcılığın artırılması amacıyla yükseltilmektedir. Malvarlığına yönelik tehditlerde hapis cezasının alt sınırı iki aya çıkarılmakta, nitelikli tehditlerde (silah veya hiyerarşik güç kullanarak) cezanın üst sınırı 7 yıla çıkarılmaktadır.
MADDE 12: Genel güvenliği kasıtlı olarak tehlikeye atan eylemlere yönelik ceza artışları öngörülmekte. Kamu düzenine tehdit teşkil eden durumlarla etkin bir şekilde mücadele etmek için ses ve gaz fişeği atanların da dahil olduğu düzenlemeler yapılmaktadır.
MADDE 13: 5237 sayılı Kanunun 179. maddesinde, trafik güvenliğini tehlikeye atan suçların cezaları artırılmaktadır. Özellikle alkol ve uyuşturucu etkisi altında araç kullananlara yönelik caydırıcı ceza artışları hedeflenmektedir.
MADDE 14: 5237 sayılı Kanunun 223. maddesinde yol kesme ve ulaşım araçlarının hareketini engelleme fiillerinin daha etkin şekilde ceza alması sağlanacaktır. Mali veya tehdit unsurlarını içermeden hukuka aykırı her tür yol kesme, araç durdurma veya alıkoyma eylemleri bu kapsamda suç sayılacaktır.
MADDE 15: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 250. maddesi, genel güvenliğin kasten tehlikeye atılması durumunun toplu alanlarda gerçekleştirilmesi hâlinde daha etkin müdahale edilmesini gerektirecek şeklinde değiştirilmektedir.
MADDE 16: 5275 sayılı Ceza İnfaz Kanununun 11. maddesinde, çocuk hükümlülerin cezalarının önce çocuk kapalı ceza infaz kurumlarında infazına başlanarak çocuk eğitim evlerine yönlendirilmesi öngörülmektedir.
MADDE 17: 5275 sayılı Kanunun 15. maddesi ile çocuk hükümlülerin cezalarına çocuk kapalı ceza infaz kurumlarında başlanması ve iyi hâl kriterlerine göre çocuk eğitimevine geçişleri sağlanmaktadır.
MADDE 18: 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinde yapılan değişiklikle, denetimli serbestlikten yararlanabilmek için hükümlülerin, koşullu salıverilme tarihine kadar en az onda birini ceza infaz kurumunda geçirmeleri gerekecektir.
MADDE 19: 5275 sayılı Kanunun 108. maddesi; ikinci defa suç işleyen hükümlülere koşullu salıverilme imkânı tanınmasıyla ilgili düzenlemeler içermektedir. Bu durumda, mahkumların salıverilmesi dörtte üç oranında sağlanacaktır.
MADDE 20: 5275 sayılı Kanunun 110. maddesi; kasten işlenen suçlarda infaz sınırları için 3 yıl, taksirli suçlarda ise 5 yıl belirlenmiştir. Hafta sonu infazı, cezaevinin uygun görmesiyle hafta içi de uygulanabilecektir.
MADDE 21: 5275 sayılı Kanunun geçici 10. maddesinde, ikinci defa suç işleyenlere yönelik koşullu salıverilme fırsatları üzerinde durulmaktadır.
MADDE 22: 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici maddeyle, denetimli serbestlikten yararlanabilmek için cezaevinde en az onda bir süre kalma şartının, bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce işlenen suçlara uygulanmayacağı belirtilmiştir.
MADDE 23: 5651 sayılı Kanunun 2. maddesinde, Anayasa Mahkemesi kararıyla “içeriğin çıkarılması” tanımının güncellenmesi sağlanmış ve internetten içeriklerin çıkarılması şekli netleşmiştir.
Ayrıca, “uyarı yöntemi” tanımı netleştirilerek, ihlalin ilk aşamada tespit edildiği durumlarda bilişim teknolojileri kurumu veya ilgili kişilerce doğrudan bildirim yapılması sağlanacaktır.
MADDE 24: 5651 sayılı Kanunun 8. maddesinde yapılan değişiklikle, “içeriğin çıkarılması” kavramı yeniden tanımlanmıştır. Bu düzenleme ile ilgili nedenler göz önünde bulundurularak maddenin ilgili bölümlerinde de güncellemeler yapılmaktadır.
“`
